Clohars-Fouesnant

Kerk Saint Hilaire: een Bretoens gotisch juweel

Deze parochiekerk, die sinds 1938 op de monumentenlijst staat, ligt in het centrum van Clohars-Fouesnant en is een mooi voorbeeld van religieuze architectuur uit de 15e en 16e eeuw. De kerk heeft

• Een schip met drie schepen, een dwarsschip en een platte koorafsluiting
• Achthoekige pilaren versierd met loofkapitelen in het oudste gedeelte
• Een zuidelijk portaal met ribgewelven, met daarboven een kamer die bekend staat als de “schatkamer”.
• Een gebeeldhouwd fries aan de buitenkant met naïeve en mysterieuze ruiters
• 16e-eeuwse gebrandschilderde ramen in het dwarsschip
• Een opengewerkte klokkentoren bekroond door een stenen spits met pinakels

De kerk is gewijd aan Saint Hilaire de Poitiers, maar eert ook Saint Maurice de Carnoët, afgebeeld in de gebrandschilderde ramen en beelden. Er wordt sinds de 17e eeuw in gepreekt en er staan een aantal liturgische voorwerpen op de monumentenlijst.

Dankzij de uitzonderlijke akoestiek van de kerk is het een belangrijk podium geworden voor barokmuziek in Bretagne. Elk jaar organiseert de vereniging Musik Europa Breizh hier een reeks verfijnde concerten met oude instrumenten, stemmen en vergeten of herontdekte repertoires.

De kerk Saint-Hilaire in Clohars-Fouesnant is veel meer dan een gebedshuis: het is een heiligdom, een levend museum en een muzikaal podium in één. Met zijn stenen vol geschiedenis en de barokke melodieën die onder de gewelven weerklinken, biedt het bezoekers een spirituele en zintuiglijke ervaring die zeker de passie en nieuwsgierigheid zal aanwakkeren.

De kapel van Drennec

De kapel van Drennec in Clohars-Fouesnant is veel meer dan alleen een religieus gebouw: het is een waar juweeltje van erfgoed genesteld in een Bretonse groene omgeving.

• Ze werd gebouwd aan het einde van de 19e eeuw en bevat elementen van een ouder gebouw uit de 16e eeuw.
• Ze grenst aan een opmerkelijke fontein met een calvarieberg en een piéta in een nis, die getuigen van de plaatselijke vurigheid en de zorg die besteed werd aan de versiering.
• De kapel geniet van een uitzonderlijke natuurlijke omgeving
• De site is sinds 2018 erkend als vogelreservaat dankzij de inzet van de Vrienden van de kapel van Drennec en hun partnerschap met de Franse Liga voor Vogelbescherming.
• De rustige, groene omgeving nodigt uit tot contemplatie en wandelingen, met name via het wandelpad van Le Drennec, een lus van 2,6 km die langs de kapel loopt en door holle wegen en bucolische landschappen.

Deze oase van rust dankt haar vitaliteit aan de vereniging Les Amis de la Chapelle du Drennec. Deze gepassioneerde vrijwilligers onderhouden de site en verwelkomen bezoekers tijdens de zomer (dinsdag, donderdag en zondag van 16u tot 18u) en op Open Monumentendagen. Elke zomer organiseren ze twee traditionele aflaten, op de eerste zondag in juli voor Saint Alar, met de zegening van paarden, en op 15 augustus, gewijd aan Notre-Dame-du-Drennec, met een mis, Bretonse maaltijd, artistiek entertainment en een gezellige sfeer.

Landhuis Squividan

Het Manoir de Squividan, in Clohars-Fouesnant, is een mijlpaal in het artistieke geheugen van Bretagne, gemarkeerd door de complicatie tussen twee schilders: Émile Simon, de post-impressionistische meester, en Madeleine Fié-Fieux, zijn toegewijde leerlinge.

Madeleine Fié-Fieux, geboren in een middenklasse gezin, ontdekte de schilderkunst aan de Académie Julian in Parijs, voordat ze Émile Simon ontmoette in Nantes, waar hij les gaf aan de Beaux-Arts. Verleid door zijn benadering van licht en het Bretonse motief, werd ze zijn leerlinge en vervolgens zijn goede vriendin. Na de oorlog verhuisden ze samen naar het landhuis Squividan, waar ze een atelier en artistiek toevluchtsoord van maakten.

Madeleine Fié-Fieux, een gevoelige en discrete portretschilder, wijdde haar leven aan het behoud van het werk van haar meester. Toen ze in 1995 overleed, liet ze het landgoed en meer dan 1500 kunstwerken na aan het Département du Finistère, met de bedoeling de nalatenschap van Émile Simon in ere te houden. Sinds 2009 worden er in het landhuis zomertentoonstellingen gehouden over hun gezamenlijke visie op Bretagne.

Het park, dat gratis toegankelijk is, breidt deze artistieke onderdompeling uit met reproducties van werken en ontspanningsruimtes. Vandaag de dag is Squividan een levend eerbetoon aan twee kunstenaars die de Bretonse ziel met tederheid en oprechtheid hebben geschilderd.