Saint-Evarzec

De menhir van Kerhuel

Een stenen reus in het hart van het Bretonse platteland

Wist je dat het woord menhir afkomstig is van het Bretonse men (steen) en hir (lang)? Deze grote blokken steen, die duizenden jaren geleden door de mens zijn opgeworpen, blijven jong en oud fascineren. In Saint-Évarzec is de Kerhuel Menhir een mooi voorbeeld: een kolos van 2,85 meter hoog en 5,28 meter in omtrek, nog steeds stevig geworteld in het landschap!

We weten nog steeds niet zeker wat hun functie was, maar menhirs werden vaak gebruikt als territoriale markeringen, begrafenissymbolen of rituele dragers. De menhir van Kerhuel, opgericht in de tijd dat deze monumentale stenen Bretagne markeerden, is een van de laatste intacte getuigen van dit verre tijdperk.
In de 6e eeuw probeerde de komst van het christendom deze als heidens beschouwde sporen uit te wissen. Maar de Bretonnen verzetten zich, waardoor bepaalde menhirs, zoals deze, de eeuwen overleefden.

De naam van de site, Kerhuel, komt van het Bretonse ker (boerderij) en huel (hoog): hier bevinden we ons op een oude “hoge boerderij”. En er is meer dan alleen deze menhir! Archeologische opgravingen in de buurt hebben een cirkelvormig graf met een diameter van 6 meter blootgelegd, evenals een tweede, kleiner monument. Deze twee graven werden verplaatst en zijn nu te zien in Saint-Guenolé, in de gemeente Penmarc’h.

In de lente is de site gehuld in duizend kleuren als wilde irissen en paarse vingerhoedskruid bloeien. Het is een prachtig natuurlijk decor voor een wandeling met het gezin, onderbroken door verhalen uit een ander tijdperk.

Zelfs vandaag de dag blijft de Kerhuel Menhir fascineren. Het biedt een tastbare link met prehistorisch Bretagne en nodigt iedereen uit om zich het leven voor te stellen van degenen die het bouwden. Het is een ideale plek om de nieuwsgierigheid van kinderen te prikkelen terwijl ze genieten van een moment in de frisse lucht.

Kerk Saint-Primel

Een plek vol geschiedenis, geloof… en legendes!

In het hart van Saint-Évarzec isde kerk Saint-Primel een echte parel aan de kroon van het plaatselijke erfgoed. Ze dateert voornamelijk uit de 16e eeuw en werd gebouwd op de plaats van een oud oratorium waar Saint-Primel, een discipel van Saint-Corentin (de eerste bisschop van Quimper), kwam bidden.

De kerk is gebouwd in de flamboyante gotische stijl en heeft een schip met vijf traveeën, zijbeuken en een vlakke koorafsluiting. Het jaartal 1633, gegraveerd op het koor, getuigt van de opeenvolgende bouwfasen. De klokkentoren, met zijn ongebruikelijke klokkenkamer, werd herbouwd in 1900 en voegde een meer eigentijds tintje toe aan het geheel.

Binnen – hoewel de kerk niet altijd open is voor publiek – kun je een standbeeld van Saint-Primel bewonderen, evenals een uitzonderlijk reliekschrijn: het bevat een fragment van een nagel van het Ware Kruis, in 1526 meegebracht uit Rome door rector Yves Lohéac. Een zeldzaam en ontroerend stuk heilig erfgoed.

Een wandeling van 200 meter brengt je naar de fontein Saint-Primel, beschermd door een gemetselde structuur versierd met beeldhouwwerken. Verrijkt met een traditioneel washuis en twee stenen beelden, zou deze fontein volgens de legende zijn gemaakt op verzoek van Saint-Corentin, die een waterbron wilde voor de kluizenaarshut van zijn leerling. Een vredige en spirituele plek.

LE MOUSTOIR, het bos, de vijver en het landhuis

Een stukje ongerepte natuur in het hart van Finistère

Le Moustoir, genesteld tussen landbouwgronden en beboste valleien, is een oase van rust die zowel wandelaars, gezinnen als natuurliefhebbers aanspreekt. Dit onopvallend charmante plaatsje biedt een compendium van de meest authentieke aspecten van het Bretonse platteland: een betoverend bos, een vredige vijver, holle wegen en karaktervolle gebouwen.

Allereerst is er het bos met zijn sprookjesachtige sfeer, dat uitnodigt tot wandelen en ontdekken. Met zijn schaduwrijke paden biedt het een onderdompeling in een dichte plantenwereld waar eiken, kastanjebomen en beuken een beschermend bladerdak vormen. Deze rustgevende omgeving is ideaal voor wandelingen met het gezin, bezinnende pauzes of avontuurlijke spelletjes voor de kinderen.
Dan is er nog de vijver, vredig en discreet, die tevoorschijn komt in de bocht van het pad.
Deze plek, een echte natuurlijke spiegel, is ideaal om wilde dieren te observeren: eenden, libellen, kikkers en soms zelfs reigers komen hier hun toevlucht zoeken. Een paar bankjes nodigen je uit om te ontspannen. Het goed onderhouden terrein is perfect voor een bucolische picknick of een welverdiende pauze van het wandelen.

Tot slot staat het landhuis “Les Empreintes”, waarvan de naam klinkt als een eerbetoon aan de sporen van het verleden, elegant op een steenworp afstand van het bos. Dit herenhuis uit de 19e eeuw is een privéwoning en heeft een prachtige, typisch Bretonse architectuur, een granieten portiek en stenen muren. Sinds januari 2019 wordt Les Empreintes ook gebruikt als hotel en evenementenlocatie.